„Chleba chcę
Lecz i wiedzieć mi się godzi,
Z czego też to chleb się rodzi?”
Słowa wiersza Władysława Bełzy były inspiracją do realizacji projektu edukacyjnego „Od ziarenka do bochenka”, który miał na celu uświadomienie uczniom kolejnych etapów powstawania chleba od zasiania ziarna do wypieku pieczywa.
Czy to na zakwasie, czy drożdżowy, żytni, czy pszenny - to chleb, który od wieków gości na naszych stołach.
Uczestnicząc w lekcji regionalnej uczniowie klasy IIa udali się w podróż po dawnej polskiej wsi, podczas której obserwowali życie i ciężką pracę rolników, a tym samym poznawali historię i tradycje Wielkopolan, bo jak pisał C. K. Norwid „aby mierzyć drogę przyszłą, trzeba wiedzieć, skąd się wyszło”.
Po obejrzeniu lekcji o tym, jaką drogę musiało przejść ziarenko, by stało się bochenkiem chleba, czyli jak dawniej siano, zbierano, młócono zboże oraz jak mielono je na mąkę, z której przygotowywano ciasto, uczniowie pod czujnym okiem wychowawcy przystąpili do działania.
Na wstępie rozróżniali przyniesione ziarna: żyto, pszenicę, jęczmień. Następnie uczestniczyli w mieleniu ich i rozróżnianiu mąki po kolorze. Przygotowali zaczyn i … do dzieła. Tym razem wcielili się w rolę piekarzy. Wykonanie bułeczek i chleba było nie lada wyzwaniem, podczas którego nie brakowało emocji. Dzieci korzystały z przepisów, używały wagi kuchennej, odmierzały składniki, zagniatały ciasto, po czym nadawały mu kształt, by mogło wreszcie nabrać kolorów w piekarniku.
W ten sposób kształtuje się wiele cennych umiejętności i rozwija kompetencje kluczowe. Uczniowie doskonalili motorykę, współdziałali w zespole, korzystali z różnych źródeł informacji, urządzeń, kształtowali swą kreatywność, dostrzegali mocne strony i predyspozycje. Przy tym przestrzegali zasad higieny, bezpieczeństwa, dbali o ład i porządek podczas pracy oraz eksperymentowali dodając siemię lniane, czarnuszkę, pestki dyni, czy słonecznika.
Podczas realizacji projektu dzieci uświadomiły sobie, jak ważny jest chleb w naszej tradycji, jak ciężką pracę wykonują rolnicy, by mógł powstać. W ten sposób kształtuje się postawę szacunku do chleba, który jest owocem pracy wielu ludzi. Jednocześnie zwracaliśmy uwagę na racjonalne ograniczanie marnowania żywności, co jest współcześnie ogromnym problemem. Tym razem jednak nic się nie zmarnowało. Każdy mógł spróbować złocistego, pachnącego pieczywa, które znikało w mgnieniu oka. To prawdziwy powód do dumy.
